Miesiąc: marzec 2018

Najsilniejszą bronią Rosji nie są wcale atomowe rakiety. Jest nią opanowana do perfekcji sztuka dezinformacji. Już w czasach głębokiego komunizmu sowietolodzy analizowali kolejność w jakiej członkowie władz partii komunistycznej wchodzili na trybunę, bo z dokumentów nie sposób było się dowiedzieć niczego wiarygodnego o sytuacji w Sowietach.

Choć trudno w to uwierzyć Rosjanie mniej piją. Oczywiście alkoholu. Pokazują to wszystkie statystyki. W ubiegłym roku sprzedano tam 43 % mniej wódki, niżli pięć lat wcześniej. Podobnie jest z piwem, tu spadek o 33 %. Trend ten utrzymuje się już od kilku lat i jak dowodzą urzędnicy tamtejszego ministerstwa zdrowia jest zjawiskiem związanym z upowszechnianiem się zdrowego trybu życia. Nie tylko mniej się pije, ale też mniej pali, za to sport jest coraz bardziej popularny. Urzędnicy są jeszcze bardziej optymistycznie nastrojeni i mówią wręcz o 80 % spadku, choć na potwierdzenie tej tezy trudno znaleźć jakiekolwiek dane.

Platforma na różne swoje wybryki najczęściej miała jedno wytłumaczenie – „Unia wymaga!”. PIS tak nie może oczywiście, bo przecież od PIS nie tylko Unia, ale w ogóle nikt niczego wymagać nie może, wiadomo, zatem PIS różne głupstwa, które robi tłumaczy „twardy elektorat tego nie zrozumie”.

Nowe przepisy regulujące zasady sprzedaży i spożycia alkoholu mogą uderzać w działalność gospodarczą. Wszystko pod płaszczykiem walki o trzeźwość społeczeństwa…

Polecamy książkę Cezarego Kaźmierczaka „Zmysł wspólny. Teksty – Felietony – Listy”

Mam nadzieję, że wszyscy zainteresowani, a także chwilowo niezainteresowani (ale spokojnie, zainteresują się, oby nie za późno), wiedzą już, że rząd nie tylko wrzucił do ustawy o biopaliwach opłatę na Fundusz Niskoemisyjnego Transportu (szklane domy premiera Morawieckiego, czyli elektromobilność), która będzie kosztować nas przy dystrybutorach ok. 10 groszy od litra paliwa, ale też przywrócił opłaty za wjazd do centrów miast, które wyleciały z ustawy o elektromobilności przed jej uchwaleniem. Pozostawiono tam koncepcję samych stref czystego transportu (tak się to nazywa w ustawie), natomiast skasowano opłaty po dość głośnej awanturze. Teraz za pomocą nowelizacji ustawy o biopaliwach, przygotowanej przez Ministerstwo Energii, do ustawy o elektromobilności ma wrócić wcześniej usunięty fragment o opłatach, tyle że ich maksymalny dzienny limit ma być o pięć złotych niższy niż w pierwotnej wersji ustawy – 25 zamiast 30 złotych. Żadna różnica, gdy idzie o istotę sprawy.

Im bardziej wypatrujemy kogoś kto położy kres szaleństwu wojny celnej, tym szybciej pojawia się ktoś kto dorzuca do pieca. Skoro nikt nie chce się zatrzymać, to gdzie jest granica po której nic już tego nie zatrzyma?

Rosja jest dziś największym na świecie eksporterem zboża. Według oficjalnych danych, ale potwierdzanych również przez zagranicznych analityków, w ubiegłym sezonie zebrano w Rosji 135,4 mln ton, w tym pszenicy 85,9 mln ton. Władze szacują, że eksport ziarna, głównie pszenicy z Rosji wyniesie do tegorocznych żniw 35 – 38 mln ton. Kiedy się spojrzy na te dane z nieco dłuższej perspektywy, tj. kilkunastu lat wyglądają one jeszcze bardziej imponująco – w roku ubiegłym Rosja wyeksportowała żywność, głównie ziarno i cukier, o wartości 20 mld dolarów, co oznacza 15-krotny wzrost od roku 2000, a w 2025, władze zapowiadają, że kraj wyeksportuje za 30 mld dolarów. Czyli sukces i to na miarę światową. Nic zatem dziwnego, że tego rodzaju narrację z ust przedstawicieli obozu władzy słyszy się w Rosji często. Sankcje nam nie zaszkodziły, dowodzą oni, wręcz przeciwnie pomogły w rozwoju i w wejściu oraz zdobyciu światowych rynków.

Polskie prawo jest niestabilne, złożone i zmienne. Złożoność i zmienność przepisów jest od lat odnotowywana jako jedna z głównych barier rozwoju kraju. W naszym raporcie diagnozujemy problemy polskiej legislacji i proponujemy środki zaradcze

Tak naprawdę to nie mam ochoty pisać o Rosji tylko o reszcie świata. To jak Putin chciałby zmienić Rosję już wiemy po 18 latach jego rządów i historii wcześniejszych władców. Carów, Sekretarzy i doświadczeniach okrutnego dziedzictwa najróżniejszych form zniewalania narodów od Morza Ochockiego po Morze Północne. Krótkie przerwy, namiastki wolności, nigdy nie były tu zasługą mądrych władców ani masowych zrywów narodowych. To raczej efekt uboczny, kolejnych bankrutujących reżimów. Carskich, czy sowieckich.

Jakiś czas temu, głównie za sprawą polityków Platformy Obywatelskiej, ponownie wrócił do debaty publicznej temat przyjęcia przez Polskę waluty euro. Pomijając fakt, iż traktatowo państwo polskie jest zobowiązane w bliżej nieokreślonej przyszłości tę wspólną walutę przyjąć, może warto byłoby zastanowić się nad tym, czy jest sens twardo stawiać na euro z jednej, bądź bronić złotówki jak niepodległości z drugiej strony.

W dyskusji o zakazie niedzielnego handlu przewija się nieustannie pewien kuriozalny argument jego zwolenników, któremu warto przyjrzeć się bliżej. Oto pracownicy handlu (nie wszyscy oczywiście – ustawa, jak wiadomo, całkowicie arbitralnie wyróżniła tutaj pewną grupę) mają mieć prawo do wolnych niedziel, ponieważ swoją pracę mieli podjąć „z musu”. Rozbierzmy to rozumowanie na czynniki pierwsze, zwłaszcza że może być ono stosowane także w kontekście ewentualnych przyszłych antyliberalnych rozwiązań.

W 1990 r. amerykański publicysta Mike Godwin sformułował prawo Godwina. W dowolnej dyskusji osoba stosująca „reductio ad Hitlerum” czyli porównanie oponenta albo jego poglądów do Hitlera automatycznie przegrywa w debacie. W Polsce warto zmodyfikować to prawo i zablokować powszechne „reductio ad Putinum”.

Wczoraj w „Rzepie” był mój felieton o optymalizacji podatkowej. Ale tylko w „papierze”, więc tu w „digitalu” i trochę więcej (bo bez ograniczeń w znakach). Napisałem go bo podobno spółka Srebrna (ta należąca do Instytutu imienia Prezydenta Lecha Kaczyńskiego) planuje sprzedać nieruchomość w Warszawie przy wykorzystaniu cypryjskiego wehikułu podatkowego.

Medialny infantylizm od lat mnie już nie rusza. Rozumiem skąpe środki, pospiech, brak doświadczenia – trudno, jest jak jest. Nie ma co się obrażać, wystarczy pozbyć się telewizora i kilku nierozumnych tytułów prasowych.

Nie wierzyłem, że NSA zdecyduje się powtórzyć w uzasadnieniu pisemnym wyroku, to co stwierdził w uzasadnieniu ustnym. A jednak się zdecydował. „Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w sprawie niniejszej dostrzega swoistą niesprawiedliwość (!!!) praktycznego, zwłaszcza w wymiarze podatkowym, zastosowania się przez podatnika do rozporządzenia Ministra (…) jednakże z punktu widzenia zasad legalności stan faktyczny i prawny prawomocnie przesądzony w wyroku dotyczącym 2004 roku wiąże w sprawie niniejszej” (za rok 2005).

Stefana obudził rześki głos spikera: „Halo halo! Tu Warszawa! Mamy piękny sobotni, wrześniowy poranek, początek weekendu!”. Natarczywy głos spikera był trudny do zniesienia, ale nie dało się go ściszyć ani wyłączyć. Cztery lata wcześniej rządząca Narodowa Partia Dobrej Zmiany (NPDZ) orzekła, że byłoby dobrze, gdyby obywatele byli od rana poinformowani o ważnych dla narodu sprawach i wprowadzono obowiązek posiadania w domu specjalnego odbiornika, uruchamianego centralnie.

Zacząć muszę dziś od pochwał. Dla siebie samego. Moja cierpliwość do bojowników o równość i sprawiedliwość społeczną kiedyś spowoduje, że anioły mnie żywego do niebios poniosą.

W burzy wokół Onetu i notki dyplomatycznej, nie poruszyła mnie ani notka, ani Onet. Pewnie za dużo już w życiu widziałem katastroficznych przepowiedni, żeby myśleć o tej poważnie. Ale było coś, co mnie w tym ferworze poruszyło – wojna z „Fake Newsem”.

Z okazji 50 rocznicy tzw. wydarzeń marcowych przypominamy prawdziwe przyczyny wygnania Żydów z Polski pod koniec lat 60-tych

Zawsze odczuwam duży dyskomfort, kiedy okazuje się, że podzielam zdanie większości. To dla mnie sygnał, że z moim myśleniem jest coś nie tak. Wszystko wskazuje na to, iż znów ogarnie mnie owo uczucie niepokoju, gdyż coraz więcej osób zaczyna uważać, że Unia Europejska upadnie. Pocieszam się tylko tym, że niezmiernie rad byłem, gdy większość uważała, że upadnie komuna.

„Łapówka – udzielona komuś korzyść, zazwyczaj majątkowa, najczęściej pieniężna, w zamian za zrobienie czegoś, czego by nie zrobił bez uzyskania tej korzyści, lub – odwrotnie – za niezrobienie czegoś, co by zrobił”.

Poczta Polska jest fenomenem. Skansenem jak żywcem wyjętym z filmów Barei. Taka jest moja ocena, wynikająca z wielokrotnych kontaktów z tą instytucją i nikt nie przekona mnie, że jest inaczej. Nie dlatego, że jestem uprzedzony, uparty, nieracjonalny, ale dlatego, że przynajmniej połowa moich doświadczeń z tą instytucją sprawia, że w kieszeni otwiera się nóż. Każde spotkanie z Pocztą Polską – a niestety muszą się z nią spotykać względnie regularnie – przyprawia mnie zawczasu o intensywny ból głowy.

Specjaliści od PR twierdzą, że polityk niczym nie różni się od mydła czy proszku do prania. Dobrze zareklamowanego i opakowanego zawsze można „wcisnąć” wyborcom. Jest cała potężna grupa polityków, przypominających mydlane czopki na rozwolnienie. Oszczędzę czytelnikowi szczegółów personalnych i technicznych. W końcu wszyscy wiemy na czym polega ich działanie. Ostatnio wszakże dostrzegłem jeszcze jedną analogię pomiędzy mydłem a polityką. Mydła są często opatrywane informacją o poziomie pH. W polityce informacja o poziomie PH polityka byłaby informacja niezwykle pożądaną.

Czym jest populizm? Istnieje wiele definicji, więc zamiast decydować się na którąś z nich, podam własną: populizm to promowanie koncepcji, działań, decyzji, planów, o których ich promotor wie, że przyniosą skutki obiektywnie złe dla zbiorowości lub że są w oczywisty sposób sprzeczne z normami, przyjętymi jako podstawa funkcjonowania państwa, ale z powodu emocjonalnego podejścia, niewiedzy, niezrozumienia konsekwencji bardzo się podobają dużej części elektoratu – i dlatego ich promotor przy nich obstaje.