Dr Katarzyna Szumlewicz to feministka w starym stylu. Broni praw kobiet, a kobiety definiuje tak, jak kobiety każe definiować nauka, a nie ideologia. I w ten sposób staje się… tradycjonalistką. Bo najnowocześniejsza odmiana lewicowości, spod znaku „wokeizmu” (od „woke” – przebudzony) odrzuca empirię, rozum i naukę jako narzędzie poznania świata. W świetle takich przekonań nawet matematyka i logika są opresyjne i należy je odrzucić. Kobietą jest ten, kto uważa się za nią, a nie ten, kto ma odpowiednią charakterystykę biologiczną.
W rozmowie z Sebastianem Stodolakiem dr Szumlewicz próbuje wskazać źródła współczesnego odrzucenia rozumu. Upatruje ich głównie w myśli postmodernistycznych filozofów, którzy wszystkie relacje międzyludzkie opisywali jako relacje władzy i hierarchii, które należy dekonstruować i niszczyć. Ponadto dr Szumlewicz tłumaczy, czy i w jakim stopniu wokeizm zawitał już do Polski? Czy przejął polskie uniwersytety, czy póki co jego propagatorami są tylko niektóre media i aktywiści?
Katarzyna Szumlewicz – doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, magister filozofii. Krytyczka literacka, eseistka i publicystka. Pracuje jako adiunkt na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książki „Emancypacja przez wychowanie, czyli edukacja do wolności, równości i szczęścia” (2011) oraz „Miłość i ekonomia w literackich biografiach kobiet” (2017). W swoich interdyscyplinarnych badaniach, łączących filozofię, pedagogikę, socjologię i literaturoznawstwo, interesuje się przede wszystkim problemami nierówności i wykluczenia, którym przeciwstawia praktyki i projekty emancypacyjnej zmiany społecznej.
