Polska też miała swoich wynalazców. Tadeusz Sendzimir, zwany „Edisonem metalurgii” zapisał się historii jako posiadacz 120 patentów, chociaż nigdy nie ukończył studiów!
? Tadeusz Sędzimir przyszedł na świat w 1894 r. we Lwowie w rodzinie urzędnika. Zainteresowanie chemią w latach gimnazjalnych zaszczepił w nim wuj – profesor Stanisław Tołłoczko. Szybko okazało się, że ma ogromne zdolności konstruktorskie, gdy w młodości samodzielnie zbudował aparat fotograficzny.
? W 1912 r. rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, które w 1914 r. przerwała wojna i zajęcie przez Rosjan Lwowa. Wkrótce zatrudnił się jako mechanik w warsztatach samochodowych i w 1915 r. wraz z całym personelem został ewakuowany przez Rosjan do Kijowa. Wraz z końcem wojny zaczęła się jego tułaczka.
⛩ Po ucieczce z Kijowa przez Syberię i Japonię dotarł do Szanghaju. Tam udało mu się zdobyć kredyt, który posłużył mu na otwarcie pierwszej fabryki drutu, śrub i gwoździ w Chinach. Jego fabryka zatrudniała 150 osób!
? Niepowodzenie w interesach, które nastąpiło w kolejnych latach, zmusiło go do wyjazdu do Stanów Zjednoczonych. Jednak jego plany przedsiębiorcze pokrzyżował kryzys, co ostatecznie skłoniło do powrotu do Polski. Tu wiodło mu się znacznie lepiej. W zakładach spółki Śląski Przemysł Cynkowy uruchomił pierwszą na świecie linię ciągłego wyżarzania i cynkowania blach stalowych na skalę przemysłową. Zbudowana przez niego – i sukcesywnie unowocześniania – walcarka działała do 1962 r. (po wojnie w Hucie „Pokój”). Tadeusz w czasach międzywojennych odnosił wiele sukcesów, otworzył biuro konstrukcyjne w Paryżu, zbił majątek i zdobył renomę. W obliczu wojny na wiosnę 1939 r. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie po sześciu latach otrzymał obywatelstwo. Dla łatwiejszej dla Amerykanów wymowy nazwiska zmienił jego pisownię na „Sendzimir”. Po wojnie dokonywał kolejnych wynalazków, a jego firma T. Sendzimir Inc. otworzyła swoje przedstawicielstwa w Paryżu, Londynie i Tokio. Z biegiem lat niektóre przedstawicielstwa przekształcały się w oddzielne spółki i w ten sposób Snedzimir stworzył globalny koncern. W latach 70. przekazał kierownictwo firmy synowi Michałowi, ale sam nadal pracował nad nowymi technologiami.
?? Do końca życia pozostał dumny z bycia Polakiem i aktywnie wspierał Polonię. Zmarł w sędziwym wieku 95 lat. Został pochowany w Waterbury, gdzie mieściła się siedziba jego zakładów. Pochowano go w trumnie ze stali wyprodukowanej według jego technologii.
? Żeby poznać dokładniejszą historię Tadeusza Sendzimira zachęcamy do zasięgnięcia do naszej publikacji pt. „Poczet Przedsiębiorców Polskich”, w którym zawarte są biografie najsłynniejszych polskich przedsiębiorców od czasów najdawniejszych po lata międzywojenne.
