„Duży może więcej” – w tym dość popularnym stwierdzeniu kryje się trafna diagnoza mechanizmów, które panują na wielu rynkach. Szczególnie widoczne jest to w przypadku podmiotów, których działalność zależna jest nie tylko od powszechnie obowiązujących zasad popytu i podaży, ale również czynników geopolitycznych, takich jak dostęp do surowców, np. ropy naftowej. Najdobitniejszym przykładem mogą być spółki energetyczne, w tym koncerny paliwowe, które nie tyle „stanowią o sile gospodarki”, co wręcz zabezpieczają fundament, bez którego cała gospodarka nie mogłaby sprawnie funkcjonować. To strategiczne dla bezpieczeństwa państwa podmioty, których działalność jest ściśle skorelowana z polityką i to nie tylko na krajowej, ale i międzynarodowej arenie. Trudno więc dziwić się, że każda większa inicjatywa tych rodzimych gigantów, jak np. plany wejścia na nowy rynek, odsprzedaż części majątku lub zawiązanie ponadnarodowego partnerstwa, wzbudza emocje i jest szeroko dyskutowana.
