Europa na tropie suwerenności technologicznej: Szanse i zagrożenia
Covid-19 i jego szersze konsekwencje uwypukliły znaczenie cyfrowej transformacji Europy dla zapewnienia dobrobytu społecznego i gospodarczego Europejczyków. Epidemia dostarczyła cennej wiedzy o dążeniach Europy do „suwerenności technologicznej”.
Chociaż debata na temat suwerenności technologicznej jest sprawą na czasie, precyzyjne zrozumienie suwerenności lub autonomii w dziedzinie technologii pozostaje w sferze niejednoznaczności. Należy zauważyć, że dyskusje polityczne na temat suwerenności technologicznej Europy pojawiły się na długo przed wybuchem epidemii wywołanej przez koronawirusa. Niedawno znowelizowane strategie polityki przemysłowej i cyfrowej Komisji Europejskiej „zinstytucjonalizowały” różne pojęcia suwerenności, dając wyraz przekonaniu, że potrzeba więcej starań ze strony Unii Europejskiej mających na celu obronę wyraźnych wartości europejskich i zabezpieczenie konkurencyjności przemysłowej Europy. Często retoryka polityczna odzwierciedla przekonanie, że Europa traci globalną przewagę gospodarczą i wpływy geopolityczne. Mówi się, że uzależnienie od rozwiązań technologicznych, często pochodzących z zagranicy, będzie wymagało europejskiej reakcji w sferze przemysłu i na poziomie regulacji. W tym kontekście z kryzysu koronawirusowego wynikają dwie ważne lekcje dla unijnej polityki w zakresie technologii.
