Kiedy trzy lata temu wybuchła pandemia koronawirusa, UE szybko utworzyła fundusz odbudowy po koronawirusie, który miał być również największym pakietem stymulującym gospodarkę w historii UE. Nie jest on ani jednym, ani drugim, a raczej największym oszustwem w historii UE.
Wbrew zapowiedziom politycznym, fundusz odbudowy ma również niewielki związek z koronawirusem. Pokazują to krajowe „plany odbudowy”. Włochy, które zażądały zdecydowanie największego udziału w funduszu (192 mld euro), chcą przeznaczyć tylko niecałe 16 mld euro na opiekę zdrowotną. Hiszpania, zajmująca drugie miejsce z 70 mld euro udziału w funduszu, przeznaczyła tylko 1,1 mld euro na swój system opieki zdrowotnej. Luksemburg, który jako najmniejszy kraj otrzymał z funduszu tylko 93 mln euro, przeznaczył na wydatki zdrowotne 1,2 mln euro.
Te obserwacje z obecnego wdrażania funduszu w praktyce pokazują, że chodzi nie tyle nie tyle o koronawirusa i gospodarkę, ile o kompetencje UE. 724 mld euro na „Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności” oraz kolejne 83 mld euro na wzmocnienie istniejących programów UE składają się na projekt o wartości 807 mld euro, który Komisja Europejska, używając nieco kwiecistego języka, nazwała „NextGenerationEU”. Te 807 mld euro zwiększy obecny budżet UE na lata 2021/2027, prawie go podwajając.
Ponadto „NextGenerationEU” będzie w całości finansowany z pożyczek zaciągniętych przez Komisję Europejską na rynku kapitałowym, które mają zostać spłacone do 2058 roku. W ten sposób Komisja ostatecznie stanie się generatorem długu dla budżetu UE.
Dzięki uprzejmości Michaela Jägera z Europejskiego Stowarzyszenia Podatników (ang. Taxpayers Association of Europe) otrzymaliśmy broszurę o absurdach unijnego funduszu koronawirusowego, który w całości możecie pobrać TUTAJ.
Jako Warsaw Enterprise Institute zajmujemy się szerzej tematyką marnotrawstawa pieniędzy polskiego podatnika w „Czarnej Księdze”, a na największy absurd podatkowy możecie zagłosować w naszym PLEBISCYCIE.
